Midden de jaren negentig schilderde Kris Vercruysse abstract, vaak uitbundig, picturaal, expressief later ook minimalistisch en intimistisch, zijn grote voorbeeld Gerhard Richter achterna.

Kris Vercruysse pint zich niet vast aan één techniek. De kunstenaar evolueerde naar een eigenzinnige, persoonlijke herkenbare ‘stippen’ stijl, hij zocht zijn weg via punten, pixels en spijkers. Zijn techniek is het resultaat van een constante drang met materialen en gedachten te experimenteren. Aanvankelijk waren de ‘stip’ schilderijen uitgezuiverd, een zoektocht naar een balans tussen leegte en materie.

In 2005 besluit Kris Vercruysse zijn spijkertechniek aan te wenden voor figuratief werk. ‘De klas’ ‘Kan met 2 stukken fruit’ ‘De schoolmeesters’ ‘Noordzee’ brengen het verhaal van zijn kindertijd en herinneringen aan zijn vader/schoolmeester. Later volgen iconische portretten.

Kijken naar de portretten van Kris Vercruysse is vooral een visuele onderdompeling.